In de zomer schreef ik hier over de Duitse Wespen die hun intrek hadden genomen in de hommelkast.
En eigenlijk hebben we geen overlast gehad van deze bewoners, op het terras kregen we vooral de gewone wesp op bezoek. Deze waren afkomstig uit een nest bij de overburen dat zich naast het trottoir bevond en daarom vakkundig door de brandweer werd verwijderd. Nadien hebben we geen mee-etende wesp meer gezien.
Ook het gras afrijden ging zonder problemen, al hield ik het nest wel altijd goed in het oog.
Hieronder enkele foto’s van hun bouwsel, opgetrokken uit flinterdun papier. De foto’s zijn genomen nadat de bewoners al een maand vertrokken waren. Het nest had wel al wat te lijden van de vocht .
Ondanks hun slechte reputatie verdienen deze opruimers, die zo iets kunnen bouwen uit gekauwd hout, toch ons respect. Vindt u niet?
blijentuin 
Wel een kunstwerk
En zeker 1 waar met man en macht aan is gewerkt.
Gelukkig zijn deze Duitsers uit vrije wil weer vertrokken. 100 jaar geleden was’t zo makkelijk niet nadat ze hier ingetrokken waren 🙂
Ik voelde me dan ook niet geroepen om op oorlogspad te gaan met deze mannen. Geef mij dan maar de vredespijp, ook al rook ik niet 🙂 .
Toch mooi, die bouwsels. Hier de voorbije jaren weinig last ondervonden van wespen.
Als we dan eens last hadden branden we gewoon wat wierook op en rond de eettafel. Helpt vrij goed.
Prachtig bouwsel…
Mooi dat je ze kon laten begaan!
Want zoals je aangeeft, al zijn het lastpakken, het zijn tegelijk ook goeie verdelgers van een aantal andere plaagbeestjes.
En er vliegen hier ook wat hoornaars rond, die houden het aantal gewone wespen ook mee in bedwang.
Het zijn kunstwerkjes zonder weerga die een enorme inspanning vergen. Mooi om te zien hoe wespen dagenlang minuscule houtschilfertjes van bijvoorbeeld houten tuinmeubilair schrapen om er hun nest mee te gaan bouwen.
En niet alleen om te zien, als het stil is kan je ze zelfs horen knagen…
Zo’n wespennest is een wonder van papiermakerskunst.
Wij hadden ook een nest in de tuin, gelukkig wat ver van het terras. We hebben het daarom vorige herfst laten zitten, de beestjes gaan dan vanzelf sterven.
Benieuwd waar de koningin komend jaar weer haar plek gaat zoeken 😉
Kunst is het zeker. Ik speur elke lente wel het tuinhuis en de omgeving van het huis af op beginnende nesten (van gewone wespen), want daar heb ik ze toch liever niet zitten.
Zeker respect voor zo’n bouwwerk. Mooi dat het kon blijven.
Het was het zeker waard, en we hebben weer een nieuwe soort leren kennen.
Wat een werk en wat ziet heug erg raar uit