Leucochloridium paradoxum

Mooie naam, niet? Toch voor een  parasitair levende platworm. Enkele maanden terug had ik een natuurdocumentaire gezien waarin deze platworm voorkwam, maar ik had nooit gedacht deze in de tuin tegen te komen. Deze worm vormt sporocysten in de nog levende Barnsteenslak en probeert zo vogels te verleiden om deze op te eten. De natuur kan soms creepy uit de hoek komen .
Meer uitleg en een filmpje vind je hier.

Ook heb een ander soort slak gespot : de oranje bungee-slak 🙂 :

En voor de rest is het nat in de Blijentuin, maar waar niet tegenwoordig?
Maar deze gasten hoor ik niet klagen :

Betrapt !

Waarom wordt er voor veel insectenhotels tegenwoordig een gaas gespannen? Wel ….

Sinds een paar jaar is de grote bonte specht een vaste bezoeker van de Blijentuin geworden. Hier zie je het mannetje, herkenbaar aan de rode vlek op z’n achterhoofd, op strooptocht in de bijenhotels. Ook het vrouwtje heb ik onlangs gespot, dus wie weet, misschien binnenkort kleine spechtjes ?

Hieronder zie je hem aan het werk in zijn ‘smidse’. Een spleet in een boom waar hij dennenappels, noten.. in klemt om er de inhoud uit te kunnen peuteren. Momenteel doen ze zich vooral tegoed aan de laatste aardnoten die nog overblijven van het wintervoer.

Voor deze tuingast is het dus belangrijk om niet alle dood hout uit de tuin te verwijderen…

En wat leefde er in de serre….

Vooraleer het nieuwe serre- en moestuinseizoen begint wordt het tijd om de blogstilte te doorbreken.
Deze keer wil ik jullie laten zien dat er in de serre niet alleen groenten groeien maar dat er ook heel wat andere gasten in verblijven.
We beginnen met de koolwitjes.
Zowel het grote en het kleine koolwitje vonden de broccoli ideaal om zich in grote getale voort te planten. Veel bleef er van de bladeren niet over. 🙂

Rupsen groot koolwitje

Na de rupsen volgt de verpopping . In alle hoeken van de serre kon je poppen vinden.

Bij enkele van die poppen merkte ik kleine sluipwespjes op die hun eitjes kwamen deponeren in en op de nietsvermoedende pop.

En na enkele weken mocht ik elke dag wel enkele vlinders helpen om uit de serre te geraken .

Hieronder dan nog enkele andere bewoners van ons glazen huis :
-Een nachtvlinder die luister naar de mooie naam Plakker (Lymantria dispar).
Om vlinders te determineren maak ik gebruik van vlindernet of de faceboekgroep Nachtvlinders in Belgie.

Plakker

-Een kruisspin, die helemaal niet alleen is, ik ben er zeker van dat er nog tientallen andere spinnen in de serre zitten. ook zij zijn meer dan welkom.

-En als laatste , maar zeker niet de minste: De klimopbij (Colletes hederae) . Deze zat bij valavond op de deurstijl.

De andere bewoners (wormen, mieren, pissebedden, duizendpoten,….) zijn hier niet aan bod gekomen maar hebben allemaal hun plek verdiend in de kas.

Zo , en dan gaan we dit weekend beginnen met het voorzaaien van de erwten en het voorbereiden van de paddentrek .

En indien er mensen uit onze streek meelezen, op 25 februari vindt de startdag van Natuurpunt Druivenstreek plaats.
Iedereen is welkom.

Pioniersberg

Op nog geen kilometer van onze tuin werd eind vorig jaar een enorme berg grond gestort in de velden.
Als de natuur zijn gang kan gaan ziet dit er in geen tijd zo uit :Helemaal begroeit met pioniersplanten zoals kamille en klaproos, mooie beelden die ik jullie niet wou onthouden.

Vanaf de straatzijde ziet het er zo uit :
En wat een schril contrast met de monocultuur in de omliggende velden…

 

Hommelkast gekraakt…

De hommelkast is dan toch bewoond geraakt! En deze keer niet met mieren maar met gevleugelde bewoners. Alleen weet ik niet of ik er blij mee moet zijn.
Momenteel veroorzaken ze geen last maar enige voorzichtigheid is wel geboden. Waarom , wel…

Achter de marjolein staat ze , omgeven door Fuchsia, kogeldistel , vlinderstruik en valeriaan :

En wanneer we dichterbij komen zie je wie de kast heeft ingepalmd:
Inderdaad, wespen ! (vermoedelijk de Duitse wesp)

Nu is de vraag natuurlijk, wat moeten we hiermee doen?

– Laten zitten en een draadafsluiting rond zetten zodanig dat er niemand toevallig te dicht in de buurt kan komen?
– ’s Avonds de opening afdichten?
– Laten weghalen door de brandweer?

Nu zijn ze nog redelijk rustig het nest aan het opbouwen, maar ik weet niet wat dit binnen enkele maanden gaat geven. Bijvoorbeeld wanneer ik dan toch eens het gras afrijd.

Iemand tips?

 

Ze zijn gaan vliegen deel2 ….

Dit weekend was ik getuige van het uitvliegen van de pimpelmezen.

Deze slideshow heeft JavaScript nodig.

De eerste is dus spijtig genoeg in de klauwen van de kat gevallen. De rest vloog gelukkig onmiddellijk de bomen in , op 1 na die eerst een bad in de dakgoot wou nemen. Begrijpelijk als je een kleine maand in een stoffig nest hebt gezeten. De pimpelouders bleven daarna de pas uitgevlogen jongen voederen, want wat kunnen  die mannen bedelen…

Ze zijn gaan vliegen….

Indien je hier het afgelopen jaar al eens langskwam weet je dat ik toen een mooi kerstcadeau heb gekregen. Toen is het niet gelukt om iets op beeld te krijgen maar dit jaar dus wel….
De beelden zijn ongelooflijk onscherp, maar ik wil ze jullie toch niet onthouden.
Ze werden dan ook simpelweg genomen met een slimme telefoon die voor het TV scherm werd gehouden. Wij hadden dan ook het voorrecht om live bewegende beelden uit het nest te krijgen. De camera kan scherper gesteld worden maar ik wou het nest niet verstoren.

Deze slideshow heeft JavaScript nodig.

Dus 2 koolmeesjes zijn uitgevlogen. Ik vond 3 dode meesjes in de nestkast. Wat er met het 6de eitje is gebeurd weet ik niet. De vogeltjes zelf heb ik nog niet in de tuin gezien. Hopelijk zijn ze zonder kleerscheuren door de vlieglessen geraakt.
Dit is een van de fiere ouders  tijdens het voederen :

Ondertussen zijn er onze tuin nog 2 andere koolmeesnesten aan het opgroeien samen met 1 pimpelmeesfamilie.
Zo dat zijn genoeg mezen voor even ….

 

Ondertussen…

Voor wie zich afvraagt waarom het hier zo stillekes is,  de foto hieronder maakt veel duidelijk .
De hele opbouw werd op de gevoelige plaat vastgelegd en zal hier vroeg of laat wel eens verschijnen.
Maar ondertussen gaat het lenteleven hier zijn gewone gangetje :
Het ‘gazon’ stond er weer mooi bij
Hetzelfde kan gezegd worden van de Magnolia
En de gehoornde metselbijen hadden duidelijk last van lentekriebels…
Dankzij een opmerkzaam Blijentuinvrouwtje kunnen we weer een nieuwe bezoeker
op het Blijentuinlijstje zetten :
De goudvink
En om dit berichtje af te sluiten een voorproefje van wat er in mei te gebeuren staat.
Trouwe lezers kunnen al vermoeden wat dit is…..

Platgetreden paden

In vorige berichten (klik2) hebben jullie al kunnen kennismaken met de bruine knaagdieren die in en rond de Blijentuin rondhuppelen. Momenteel hebben ze zich gevestigd onder ons houten terras en van daaruit verkennen ze de rest van de tuin. De bruine rat (en ook andere knaagdieren ) heeft de gewoonte om steeds dezelfde weg te volgen, waardoor er zich na een tijdje looppaden vormen.  Loopt u even mee…

We komen vanonder het terras uit, tussen de wilde marjolein.
En begeven ons dan naar een oude boomstronk die dienst doet als voet voor één van onze bijenhotels.
Daar werd vakkundig een tunnel uitgeknaagd, als uitvalsbasis voor de volgende etappe.
Waarna we onze weg verder zetten richting de zinken gieter in de verte.

Van bovenuit ziet deze weg er zo uit (en de tuinkabouter lag erbij en keek ernaar…)
We zijn er bijna…
Hier duiken we dan onder de afspanning….
En komen dan uit bij…
Onze 3 ei leverende en afvalverwerkende dames. Vanuit hun territorium is er nog een gang gegraven…
En die komt uit bij….
Een Zuid-Amerikaanse neef uit de orde van de Rodentia. Dat verklaart waarom zijn eetbakje plotseling altijd volledig leeg was.
Andere wegen die werden aangelegd gaan naar de vogelvoedertafels. (Hier iets minder goed zichtbaar)
 Waar duidelijk flink getafeld werd…

Maar vroeg of laat zullen ze wel een huistijger tegenkomen……

Geknotte wilgen

Op onze erfgrens  staan momenteel krulwilgen (Salix babylonica ‘Tortuosa’) en enkele boswilgen(Salix caprea) . De krulwilgen zijn ooit onze eerste paastakken geweest toen we hier 17 jaar geleden kwamen wonen. Ondertussen zijn deze uitgegroeid tot krasse knarren van meer dan 10 meter.
De boswilgen doen het minder goed daar ik deze heb proberen om te vormen naar knotvormen . Daar is deze wilg echter niet zo voor geschikt, wat je duidelijk hieronder kan zien. In de achtergrond onze paastak, die zal ook nog grondig gesnoeid worden omdat de nieuwe serre onder zijn takken komt te staan…
Dus tijd om aan vervanging te denken en deze keer kozen we voor ‘echte’ knotwilgen . Deze zijn gemakkelijker te onderhouden dan de hoge krulwilgen en ze kunnen op termijn huisvesting verschaffen voor heel wat dieren.
Van een collega kreeg ik enkel mooie rechte knotwilgtakken en dus kon ik aan de slag.
De eerste stap is het ‘boren’ van een gat met de grondboor, ongeveer een meter diep. Daarbij kreeg ik hulp van onze 3 eierfabriekjes. De wilgen staan immers op hun terrein . En als er iets te pikken valt zijn ze er als de kippen bij :-).

Alvorens de tak aan de aarde toe te vertrouwen maak je best wat inkepingen in het onderste deel van de tak, om de wortelvorming te bevorderen.

De tak wordt dan in het gat gestoken en vervolgens wordt dit opgevuld met losse grond die goed wordt aangeduwd . Eventueel kan je ook nog een steunpaal voorzien om de nieuwe worteltjes beter te beschermen.
De nieuwe aanplant nog rijkelijk voorzien van water en dan is het wachten tot de tak zich ontwikkelt tot een boom .
Tijdens de aanplant kreeg ik ook nog gezelschap van de glanskop die hier nu al een 2-tal jaar op bezoek is.