Het viel me op hoeveel bolletjes er op dit moment in de tuin te vinden zijn.
Te beginnen met de druiven die zich tegoed doen aan de avondzon.
insecteneitjes
Deze z’n naam ben ik effe kwijt…
Valeriaan
Braambes
Spirea Japonica
Kiwi, heel veel bloemknoppen dit jaar, wegens weinig late vorst.
En de rode aalbes doet ook weer zijn best…
Dit weekend was ik getuige van het uitvliegen van de pimpelmezen.
De eerste is dus spijtig genoeg in de klauwen van de kat gevallen. De rest vloog gelukkig onmiddellijk de bomen in , op 1 na die eerst een bad in de dakgoot wou nemen. Begrijpelijk als je een kleine maand in een stoffig nest hebt gezeten. De pimpelouders bleven daarna de pas uitgevlogen jongen voederen, want wat kunnen die mannen bedelen…
Voor wie zich afvraagt waarom het hier zo stillekes is, de foto hieronder maakt veel duidelijk .
De hele opbouw werd op de gevoelige plaat vastgelegd en zal hier vroeg of laat wel eens verschijnen.
Maar ondertussen gaat het lenteleven hier zijn gewone gangetje :
Het ‘gazon’ stond er weer mooi bij
Hetzelfde kan gezegd worden van de Magnolia
En de gehoornde metselbijen hadden duidelijk last van lentekriebels…
Dankzij een opmerkzaam Blijentuinvrouwtje kunnen we weer een nieuwe bezoeker
op het Blijentuinlijstje zetten :
De goudvink
En om dit berichtje af te sluiten een voorproefje van wat er in mei te gebeuren staat.
Trouwe lezers kunnen al vermoeden wat dit is…..
En nee, het zijn niet de boontjes maar …
de ‘sugar snap ‘ suikererwten. Die gaan dit weekend voorgezaaid worden in de kleine serre. Hierbij is het moestuin-seizoen ook hier officieel begonnen.
En we hebben ook voor uitbreiding gezorgd, als alles een beetje meevalt zullen we dit jaar meer tomaten en andere warmte minnende groenten kunnen oogsten. Verleden week werd een mooi bouwpakketje geleverd dat er na wat gepuzzel zo zou moeten uitzien :
Maar zover zijn we nog niet, want de lente komt eraan en dus zorgen we zoals de voorgaande jaren dat de padden en kikkers veilig naar hun paarplek geraken. Een dagje verlof en wat zweten onder een winterzonnetje hebben de schermen weer doen herrijzen .
De tijdelijke opvangemmers werden geplaatst en voorzien van een stukje piepschuim (als eiland ingeval van overvloedige regenval) en een stok (als uitweg voor muizen, spinnen,… ).
De berm werd ook nog ontdaan van zwerfvuil en daarna keerde ik huiswaarts alwaar ik de holle appelboom door middel van de gsm inspecteerde op eventuele bewoners. Ook deze keer niemand thuis, op een een enkel insect en de nodige schimmels na.
Maar wanneer we de camera omdraaien zien we dat er wel ooit nestactiviteiten geweest zijn.
Het blijft straf dat die boom ons jaarlijks talloze kruiwagens appels blijft leveren.
Een mooie en vooral droge lente is niet voor alle planten (en vooral bomen ) een zegen. Voor het 2de jaar op rij worden onze krulwilgen kaalgevreten door de larven van het twintigstippelig wilgenhaantje , ook wel gekend onder zijn artiestennaam Chrysomela vigintipunctata.
Ik heb ze niet geteld maar ze moeten met honderden zijn, gezien het feit dat ik de larven (of nimfen) overal terugvind, op het terras, aan het dak van het kippenhok, in m’n terugtrekkende haardos, en op minder aangename plaatsen…
Zoals altijd kan je klikken op de foto’s voor meer detail van de kleine veelvraten.
.
Hierboven en hieronder (op het dak van het kippenhok) de verpoppende kevers.
Eens ze dit stadium met verve hebben beëindigd is dit het resultaat :
Niet zo spectaculair als zijn broer het leliehaantje, waar je op Twaait kan over lezen, maar minstens even vraatzuchtig. Een andere (blauwgroene) broer houdt hier ook regelmatig halt : het munthaantje .
Een ander insect waar ik de laatste weken tegen vecht zijn de bloedmijten (ook gekend als bloedluis) waar onze kippen door geplaagd worden. Ik besloot dan maar om de volgende middelen uit de kast te halen :
– Alle kieren (en door het gebruik van planchetten zijn dat er nogal wat) werden uitgebrand met een verfstripper, dat knettert dat het een lieve lust is.
– Hok volledig schoongespoten en gedesinfecteerd met bleekwater (ofte javel)
– Kieren en planken ingesmeerd met (gebruikte) frituurolie, hier blijven de mijten in kleven.
En last but not least heb ik ook de zitstok aangepast naar een licht gewijzigde versie van dit eigenwijze model . Ik heb de draadeinden lang genoeg gelaten zodanig dat de kippen niet meer tegen de wand aan kunnen zitten.
Ik denk er ook aan om het hok wit te kalken, dat zou naar het schijnt ook helpen.
Hopelijk krijgen we die beestjes onder controle.
Maar gelukkig zijn er ook nog gewenste nieuwe bewoners : net zoals bij Muggenbeet hebben de boomhommels hun intrek genomen in een van onze nestkasten, en ook in onze spouwmuur.
Ook in de andere nestkasten viel er wat te beleven , daarover later meer.
Ik weet dat ik verschillende lezers van dit stukje wereldwijdeweb al even in gezonde spanning heb gehouden over het beloofde XXL insectenhotel. Er zijn er zelfs die al met hints begonnen te gooien. Maar dankzij het fijne regenweer van de laatste dagen (spijtig voor de bloggers die in Beervelde ronddwalen) is het er toch van gekomen en het is zelfs een aparte pagina geworden. Ga snel naar hier en ontdek het nieuwe Hotel in de Blijentuin. Veel lees- en kijkplezier!
Ik kan wel al zeggen dat het blijkbaar aanstekelijk werkt want de buren hebben ondertussen deze kleinere versie in de steigers staan:
Ook op het werk kan je je groene vingers hun ding laten doen. In ons bedrijfstuintje is er een open plekje waar nog niets groeide. In de spirit van het ‘guerilla gardening’ ben ik daar verleden jaar begonnen met het kweken van munt. Hierdoor kunnen enkele collega’s en ikzelf nu heel de zomer genieten van een vers kopje muntthee .
Er bleef echter nog een plek onbegroeid dus had ik een goede bestemming gevonden voor het zakje bloemenzaad dat ik van de mensen van ik geef leven aan mijn planeet op de Radio2 tuindag in Bokrijk kreeg. Vanochtend vroeg werd dit plekje ingezaaid. Nu is het enkel wachten of er iets wil groeien.
Om de natuur op het bedrijfsterrein nog wat verder te helpen had ik eind maart tijdens de middagpauze snel een nestkast in mekaar geflanst met dit super eenvoudig plan van Natuurpunt. Aan oude palletten geen gebrek, dus na 45 minuutjes was dit het resultaat :
En ja hoor , sinds een week hoor je hier de kleine koolmezen tjilpen , hieronder zie je een van de ouders wegvliegen met een ‘pampertje’ van een van de kleintjes.
Vorig jaar heb ik ze jullie al eens getoond, maar ik krijg er niet genoeg van : de bladwesp Tenthredo koehleri.
Ook nu zijn ze weer in grote getale te vinden in de boterbloemen en paardenbloemen.
’s Avonds laten ze zich zelfs insluiten in de bloemen, ze lijken veilig te slapen in hun cocon, of zijn ze aan het bekomen van hun nectar-high? 
Deze heeft juist een stuifmeelbad genomen 
Blogger Menck heeft in zijn reaktie op het dotterbloem bericht op de Eigenwijze Tuin over de schoonheid van het bloeiende waterdrieblad (– synoniem waterklaver – Menyanthes trifoliata).
Het waterdrieblad is een waardplant voor een van onze mooiste pijlstaartvlinders ; Avondrood (Deilephila elpenor) en doet het zeer goed in poel en vijver.
En wie ben ik dan om jullie deze prachtige bloemen te onthouden :
Een plant die ook dikwijls onderschat wordt wat de bloemen betreft is de gele dovenetel.
Die heeft zelfs wat orchidee allures, niet?
Deze steenhommel is er alleszins dol op en ze heeft net een chinees hoedje op 🙂
Gezien het aantal blogberichten over bloesems, nieuwe aanplantingen, ontluikende planten,… had ik al een flauw vermoeden, maar sinds gisteren is het bewezen: het is officieel LENTE !
Want ze zijn terug uit warmere oorden:
Op een kilometer van huis zag ik ze zitten, een koppeltje boerenzwaluwen. De huiszwaluwen laten nog op zich wachten.
Dankzij de aprilse grillen kon ik dit plaatje schieten:
Ik begaf me onmiddellijk naar onze oude appelaar om de pot met goud te gaan zoeken maar enkel een overvloed aan bloesems vond ik aan het einde van de regenboog.
Door de raad van Muggenbeet op te volgen vond ik dit frêle pinksterbloemetje in het ongemaaide gras .
Dit stukje gazon onder de appelaar mag enkele maanden volledig zijn gangen gaan.
Een van de redenen van een lagere blog frequentie is te vinden in het serretje, er werden heel wat planten gezaaid, geplant en opgekweekt: 3 soorten pompoenen, meloenen, courgettes, sla ,kruiden, pakzoi,… .
Ook in de moestuin werden de bonen, sugar snaps,rucola al gezaaid en werden al wat slaplantjes ter aarde besteld. Ik denk dat ik niet ga wachten op de ijsheiligen om hetzelfde te doen met de pompoenen en courgettes.
Op de voorgrond zijn de eerste blaadjes van de okkernoot zichtbaar.
Een andere reden dat er minder geblogd wordt is het XXL insecten hotel dat bijna de deuren kan openen.
Nog even geduld.
Afsluiten doen we met enkele beelden van de kruidentuin , waar de bosaardbeien de flessenboord bijna volledig hebben overwoekerd.
Onze magnolia stond er op 13 maart bij het vallen van de avond zo bij :
Op maandag 24 maart konden we nog genieten van een hoop prachtige bloemen
(ook weer bij zonsondergang) :
Maar dan vanaf gisteren ,na -3.5° graden nachtvorst 😦 :
Het is blijkbaar wel een goed magnoliajaar, ik heb al veel bomen gezien die van kruin tot stam getooid waren met honderden bloemen.
Maar niet getreurd , ondertussen heeft de verleden jaar aangeplante sleedoorn en de dotterbloem het al overgenomen. Ook de peren en de Mirabelle de Nancy staan te springen om hun bloesems te laten ontluiken.
Hopelijk krijgen we nu niet teveel vorst meer.
De padden in de vijver trekken zich hier niet teveel van aan en gaan verder met hun reproductieve bezigheden….
En voor diegene die dit bericht helemaal tot het einde hebben gelezen, een sneak- preview van het XXL insectenhotel dat eindelijk terug in de steigers staat.
blijentuin 