Dit weekend was ik getuige van het uitvliegen van de pimpelmezen.
De eerste is dus spijtig genoeg in de klauwen van de kat gevallen. De rest vloog gelukkig onmiddellijk de bomen in , op 1 na die eerst een bad in de dakgoot wou nemen. Begrijpelijk als je een kleine maand in een stoffig nest hebt gezeten. De pimpelouders bleven daarna de pas uitgevlogen jongen voederen, want wat kunnen die mannen bedelen…
Indien je hier het afgelopen jaar al eens langskwam weet je dat ik toen een mooi kerstcadeau heb gekregen. Toen is het niet gelukt om iets op beeld te krijgen maar dit jaar dus wel….
De beelden zijn ongelooflijk onscherp, maar ik wil ze jullie toch niet onthouden.
Ze werden dan ook simpelweg genomen met een slimme telefoon die voor het TV scherm werd gehouden. Wij hadden dan ook het voorrecht om live bewegende beelden uit het nest te krijgen. De camera kan scherper gesteld worden maar ik wou het nest niet verstoren.
Dus 2 koolmeesjes zijn uitgevlogen. Ik vond 3 dode meesjes in de nestkast. Wat er met het 6de eitje is gebeurd weet ik niet. De vogeltjes zelf heb ik nog niet in de tuin gezien. Hopelijk zijn ze zonder kleerscheuren door de vlieglessen geraakt.
Dit is een van de fiere ouders tijdens het voederen :
Ondertussen zijn er onze tuin nog 2 andere koolmeesnesten aan het opgroeien samen met 1 pimpelmeesfamilie.
Zo dat zijn genoeg mezen voor even ….
Voor wie zich afvraagt waarom het hier zo stillekes is, de foto hieronder maakt veel duidelijk .
De hele opbouw werd op de gevoelige plaat vastgelegd en zal hier vroeg of laat wel eens verschijnen.
Maar ondertussen gaat het lenteleven hier zijn gewone gangetje :
Het ‘gazon’ stond er weer mooi bij
Hetzelfde kan gezegd worden van de Magnolia
En de gehoornde metselbijen hadden duidelijk last van lentekriebels…
Dankzij een opmerkzaam Blijentuinvrouwtje kunnen we weer een nieuwe bezoeker
op het Blijentuinlijstje zetten :
De goudvink
En om dit berichtje af te sluiten een voorproefje van wat er in mei te gebeuren staat.
Trouwe lezers kunnen al vermoeden wat dit is…..
Een mooie en vooral droge lente is niet voor alle planten (en vooral bomen ) een zegen. Voor het 2de jaar op rij worden onze krulwilgen kaalgevreten door de larven van het twintigstippelig wilgenhaantje , ook wel gekend onder zijn artiestennaam Chrysomela vigintipunctata.
Ik heb ze niet geteld maar ze moeten met honderden zijn, gezien het feit dat ik de larven (of nimfen) overal terugvind, op het terras, aan het dak van het kippenhok, in m’n terugtrekkende haardos, en op minder aangename plaatsen…
Zoals altijd kan je klikken op de foto’s voor meer detail van de kleine veelvraten.
.
Hierboven en hieronder (op het dak van het kippenhok) de verpoppende kevers.
Eens ze dit stadium met verve hebben beëindigd is dit het resultaat :
Niet zo spectaculair als zijn broer het leliehaantje, waar je op Twaait kan over lezen, maar minstens even vraatzuchtig. Een andere (blauwgroene) broer houdt hier ook regelmatig halt : het munthaantje .
Een ander insect waar ik de laatste weken tegen vecht zijn de bloedmijten (ook gekend als bloedluis) waar onze kippen door geplaagd worden. Ik besloot dan maar om de volgende middelen uit de kast te halen :
– Alle kieren (en door het gebruik van planchetten zijn dat er nogal wat) werden uitgebrand met een verfstripper, dat knettert dat het een lieve lust is.
– Hok volledig schoongespoten en gedesinfecteerd met bleekwater (ofte javel)
– Kieren en planken ingesmeerd met (gebruikte) frituurolie, hier blijven de mijten in kleven.
En last but not least heb ik ook de zitstok aangepast naar een licht gewijzigde versie van dit eigenwijze model . Ik heb de draadeinden lang genoeg gelaten zodanig dat de kippen niet meer tegen de wand aan kunnen zitten.
Ik denk er ook aan om het hok wit te kalken, dat zou naar het schijnt ook helpen.
Hopelijk krijgen we die beestjes onder controle.
Maar gelukkig zijn er ook nog gewenste nieuwe bewoners : net zoals bij Muggenbeet hebben de boomhommels hun intrek genomen in een van onze nestkasten, en ook in onze spouwmuur.
Ook in de andere nestkasten viel er wat te beleven , daarover later meer.
Ook op het werk kan je je groene vingers hun ding laten doen. In ons bedrijfstuintje is er een open plekje waar nog niets groeide. In de spirit van het ‘guerilla gardening’ ben ik daar verleden jaar begonnen met het kweken van munt. Hierdoor kunnen enkele collega’s en ikzelf nu heel de zomer genieten van een vers kopje muntthee .
Er bleef echter nog een plek onbegroeid dus had ik een goede bestemming gevonden voor het zakje bloemenzaad dat ik van de mensen van ik geef leven aan mijn planeet op de Radio2 tuindag in Bokrijk kreeg. Vanochtend vroeg werd dit plekje ingezaaid. Nu is het enkel wachten of er iets wil groeien.
Om de natuur op het bedrijfsterrein nog wat verder te helpen had ik eind maart tijdens de middagpauze snel een nestkast in mekaar geflanst met dit super eenvoudig plan van Natuurpunt. Aan oude palletten geen gebrek, dus na 45 minuutjes was dit het resultaat :
En ja hoor , sinds een week hoor je hier de kleine koolmezen tjilpen , hieronder zie je een van de ouders wegvliegen met een ‘pampertje’ van een van de kleintjes.
De lente-schoonmaak is begonnen. Tijd om op de ladder te kruipen en alle nestkasten eens na te kijken en waar nodig uit te mesten.
En af en toe kom je iets onverwachts tegen :
In de nestkast voor de boomkruiper/klever heeft een ringmus de koude nachten niet overleefd.
In de mezenkast aan onze achtergevel een nest van Franse veldwespen.
Dit zijn helemaal geen agressieve wespen, enkel onder mekaar kunnen ze wel eens vechten 🙂 . Ze voeden zich hoofdzakelijk met (plaag) insecten dus ik zie ze graag komen!
blijentuin 