Kniperdeknip

Het hoe en waarom van de lange blogstilte ga ik hier nu niet uit de doeken doen, maar ik vond het nu toch tijd om even de stilte te doorbreken.

Ik wil jullie hier eens laten zien hoe de Belgische tafeldruif aan z’n grote druiven komt. Dit heeft dus te maken met het ‘krenten’, wat hier in de Vlaams-Brabantse Druivenstreek beter bekend is als het ‘knippen’.

Zo zien mijn eerste ‘Royal’ trossen er uit voor het knippen. De druivelaar is een 3-tal jaar oud en mag nu de eerste keer (beperkt) vruchten dragen.

Dan nemen we een fijn schaartje en knippen alle kleine druiven weg , zodanig krijgen de overgebleven druiven meer ruimte om te groeien.

En dit is dan het resultaat.

Dit wil dus zeggen dat elke tros minstens 1 keer door de handen van de serrist is geweest. In mijn kleine serre hangen momenteel een 10-tal trossen, maar ik weet uit ervaring wat een immens werk dit is in een professionele serre. Dit samen met alle andere werkzaamheden (snoeien, bemesten , bezetten, verluchten,…) en het feit dat deze serres verwarmd worden in de lente verklaart de hogere prijs van onze lekkere tafeldruif.
Hieronder een foto uit de oude doos, de knipsters aan het werk in de verzengende hitte van de druivenserre.

En de tuin? Die staat er momenteel redelijk wild bij daar we ons de laatste maanden vooral hebben bezig gehouden met het restaureren van een oldtimer caravan. Of heet dit tegenwoordig “upcycling” 🙂 .

ADRIA 305 voor

na

voor

na

Dus misschien kom je ons nog wel eens tegen , wie weet?

En wat leefde er in de serre….

Vooraleer het nieuwe serre- en moestuinseizoen begint wordt het tijd om de blogstilte te doorbreken.
Deze keer wil ik jullie laten zien dat er in de serre niet alleen groenten groeien maar dat er ook heel wat andere gasten in verblijven.
We beginnen met de koolwitjes.
Zowel het grote en het kleine koolwitje vonden de broccoli ideaal om zich in grote getale voort te planten. Veel bleef er van de bladeren niet over. 🙂

Rupsen groot koolwitje

Na de rupsen volgt de verpopping . In alle hoeken van de serre kon je poppen vinden.

Bij enkele van die poppen merkte ik kleine sluipwespjes op die hun eitjes kwamen deponeren in en op de nietsvermoedende pop.

En na enkele weken mocht ik elke dag wel enkele vlinders helpen om uit de serre te geraken .

Hieronder dan nog enkele andere bewoners van ons glazen huis :
-Een nachtvlinder die luister naar de mooie naam Plakker (Lymantria dispar).
Om vlinders te determineren maak ik gebruik van vlindernet of de faceboekgroep Nachtvlinders in Belgie.

Plakker

-Een kruisspin, die helemaal niet alleen is, ik ben er zeker van dat er nog tientallen andere spinnen in de serre zitten. ook zij zijn meer dan welkom.

-En als laatste , maar zeker niet de minste: De klimopbij (Colletes hederae) . Deze zat bij valavond op de deurstijl.

De andere bewoners (wormen, mieren, pissebedden, duizendpoten,….) zijn hier niet aan bod gekomen maar hebben allemaal hun plek verdiend in de kas.

Zo , en dan gaan we dit weekend beginnen met het voorzaaien van de erwten en het voorbereiden van de paddentrek .

En indien er mensen uit onze streek meelezen, op 25 februari vindt de startdag van Natuurpunt Druivenstreek plaats.
Iedereen is welkom.

En toen stond er een …. serre

Het werd tijd om na meer dan een maand blogstilte nog eens een berichtje de virtuele wereld in te sturen. Een onderwerp kiezen was niet moeilijk, ik had het her en der al vermeld, we hebben sinds enkele maanden een serre in de tuin. Hoe deze werd opgebouwd kom je hierna te weten. Wat er deze zomer in te beleven viel, schotel ik jullie later voor. We beginnen bij het begin (logisch dacht ik) :
Daar de trampoline enkel nog gebruikt werd om aardbeien te beschutten tegen de vorst of om takken op te stockeren besloten we om deze ruimte in de tuin nuttiger te gebruiken . Na wat opzoekwerk viel ons oog op dit model uit de Makro, een Vitavia Merkur serre. Ik had al wat ervaring met dit merk daar onze muurkas van dezelfde makelij is.
In de promo zat de fundering inbegrepen en het tuinbouwglas werd optioneel vervangen door veiligheidsglas, gezien er toch wat bomen rondom de serre staan. Dat ze gratis aan huis geleverd werd, was ook mooi meegenomen.
Dan werd het tijd voor het echte werk. In onderstaande slide-show kunnen jullie stap voor stap de afbraak van de trampoline en de opbouw van de serre volgen:

Deze slideshow vereist JavaScript.

Na de montage was het tijd voor het plezante deel : het uitzoeken van de groenten.
Dat er tomaten in  het glazen huisje gekweekt gingen worden stond al vast, en daar net de Radio2 tuindagen plaatsvonden in Bokrijk wisten we waar naartoe. Van een perfecte timing gesproken 😉 .
Zoals gewoonlijk kwamen we met veel te veel planten naar huis. Een tiental soorten tomaten, enkel paprika’s  (waaronder een speciale, maar daarover later meer 🙂 ),  broccoli en  palmkool kwamen mee naar huis.
En omdat we er toch waren werden ook nog een geranium ‘Lady Moore’
, geum, viooltjes ,ananaskers , citroenthijm en olijfkruid meegebracht. Een mooi tafeltje vol:

De geum’ flames of passion’ in close-up.

flames of passion

Aangevuld met wat eigen zaailingen van broccoli, kropsla en kerstomaatjes (met dank aan de Albert Heijn moestuintjes actie) kreeg alles zijn (krappe) plaats.
Achter de serre kan je ook nog de takkenwal, de uit de kluiten gewassen Gunnera en de regenton opmerken. Voor de takkenwal begint de hennepnetel al aardig op te schieten.

Wat er van al die plantjes geworden is , zie en lees je hier weldra……

Ondertussen…

Voor wie zich afvraagt waarom het hier zo stillekes is,  de foto hieronder maakt veel duidelijk .
De hele opbouw werd op de gevoelige plaat vastgelegd en zal hier vroeg of laat wel eens verschijnen.
Maar ondertussen gaat het lenteleven hier zijn gewone gangetje :
Het ‘gazon’ stond er weer mooi bij
Hetzelfde kan gezegd worden van de Magnolia
En de gehoornde metselbijen hadden duidelijk last van lentekriebels…
Dankzij een opmerkzaam Blijentuinvrouwtje kunnen we weer een nieuwe bezoeker
op het Blijentuinlijstje zetten :
De goudvink
En om dit berichtje af te sluiten een voorproefje van wat er in mei te gebeuren staat.
Trouwe lezers kunnen al vermoeden wat dit is…..