Kom je veel dode dieren tegen… . Blijkbaar een actueel thema want tijdens de voorbereiding van dit logje werd ik op snelheid gepakt door Natuurpunt, want zij stuurden dit bericht hierover de wereld in .
Mijn deel in dit verhaal vind je hierna.
32, dat is het aantal vossen (Vulpes Vulpes) die ik sinds begin 2012 tot heden heb ingegeven in Waarnemingen.be. ( Waarnemingen.be is een initiatief van Natuurpunt Studie vzw en de Stichting Natuurinformatie, meer info hier.)
Spijtig genoeg heb ik van die 32 er 25 moeten invoeren onder het project Dierenonderdewielen , met andere woorden deze zag ik levenloos langs de kant van de weg liggen. (meer info hier)
Tijdens dezelfde tijdspanne werden er daar 2106 vossen ingegeven, op kaart ziet dat er zo uit :
En dan zijn er nog mensen die beweren dat er teveel vossen zijn ! Niet enkel het verkeer zorgt voor veel slachtoffers bij de vossen , de jacht blijft de meeste rosse doden op z’n geweten hebben : in 2012 maar liefst 12.484 dieren.
In het boekje De natuur ont(k)leed doet Rollin Verlinde haarfijn uit te doeken dat bij vossen het principe snoeien doet bloeien geldt en dat de vos zijn hoeveelheid nageslacht aanpast naargelang verschillende parameters waaronder beschikbare territoria,voedsel,..
Dit boekje is echt een aanrader voor wie meer inzicht wil in de ecologie en de complexe relaties in de natuur. Het leest heel vlot en is met de nodige dosis humor en relativering geschreven. Ik had verleden winter het genoegen een voorstelling van dit boek door de schrijver zelf te mogen bijwonen. Indien je zelf ook eens de kans krijgt om Rollin aan het werk te zien, zeker doen! En o ja, in dit boek staan natuurlijk ook veel prachtige foto’s…
Maar genoeg over de vos en literatuur, mijn volledig lijstje verkeersslachtoffers vind je hier. Samengevat:
6 Alpenwatersalamanders
1 Bruine Rat
1 Bunzing
9 Eekhoorns
3 Egels
2 Fazanten
1 Kerkuil
2 Konijnen
1 Marterachtige
6 Reeën
1 Steenmarter
25 Vossen
en dan moet je er nog de tientallen bruine kikkers en padden bijtellen die we tegenkomen tijdens de paddenoverzet.
Wanneer ik een marterachtige vind, verwittig ik de mensen van het marternetwerk. Indien het dier nog in goede staat is , zamelen zij het kadaver in voor onderzoek. Dit is wat er is gebeurd met onderstaande Bunzing (Mustela putorius) , die ik niet ver van huis vond. Dankzij het onderzoek door het INBO weet ik nu dat dit een adult mannetje van 1290 gram was in goede conditie (veel onderhuids vet). Alleen had ik hem liever levend tegengekomen.
Met 2 reeën uit het lijstje heb ik een persoonlijke band.
Ree 1 heb ik zelf aangereden in het Zoniënwoud en ik kan je verzekeren als natuurliefhebber komt dit hard aan. En niet alleen in de letterlijke zin.
En zelfs al reed ik amper 50 km/h, een aanrijding in een donker bos is bijna niet te voorkomen. Het eerste en laatste dat je ziet zijn 2 bange ogen in het schijnsel van je koplampen gevolgd door een doffe klap.
Het dier is nog kunnen wegvluchten en werd ook door de boswachter in de onmiddellijke omgeving niet teruggevonden. Maar gezien de schade aan de wagen vrees ik dat het dier de aanrijding toch niet heeft overleefd.
Diezelfde boswachter (Dirk Raes) is een van de drijvende krachten achter het project Dood Doet Leven , waarvan je hier het eindverslag kan lezen . Onderstaande zoekkaart geeft je een idee wie er zich allemaal tegoed doet aan de minder fortuinlijke dieren. En indien de agenda het toelaat ga ik naar Dirk zijn uiteenzetting over dit project op 18 maart in Heverlee.
Ree 2 werd aangereden op amper 1 km van de Blijentuin. Het onheil was nog maar net geschied toen ik voorbijreed. Gezien de bestuurster nogal in paniek was besloot ik te stoppen. Groot was echter mijn verbazing toen de bestuurster een jeugdvriendin bleek te zijn. Het dier was nog in leven, dus besloot ik naar de politie en veearts te bellen. Maar ook hun hulp kon niet meer baten, 5 minuten voor de veearts arriveerde blies ook deze ree zijn laatste adem uit… .
Al deze informatie wordt gebruikt om de zwarte punten in kaart te brengen en waar het kan te verbeteren. Zo zal er in 2015 in het kader van het OZON (ontsnippering Zoniënwoud) project onder andere een ecoduct over de Brusselse ring geplaatst worden. Dan zal ik iedere werkdag mijn woon-werk traject met een geruster hart kunnen afleggen, want na mijn ree-ongeluk zijn ritten in het donker niet meer hetzelfde.
Een andere mogelijke oplossing die we zien opduiken zijn de zogenaamde wildspiegels, die weerkaatsen de lichten van de auto’s . Hun werking is echter nog niet volledig bewezen.
De andere unieke test die momenteel loopt in het Zoniënwoud is de boombrug. Men heeft een portiek over de Brusselse Ring voorzien van een koker en touwen en netten om eekhoorns, boommarters,… veilig de snelweg over te laten steken.
_Bart_Dewaelele_cmyk.jpg)
Hopelijk moet ik dankzij deze ingrepen steeds minder en minder dieren onder de wielen invoeren!
blijentuin 