Even een wandeling gemaakt door de tuin en als er niet teveel mis gaat kunnen we ons dit jaar weer verlekkeren aan het vele goeds dat ons lapje grond zal schenken. Een deel van de overvloed aan bosaardbeien hebben jullie al kunnen zien in een vorig bericht.
Laat ons beginnen met de Mirabelle de Nancy (in onze contreien ook gekend als schudpruim, gezien de manier van oogsten) . De grootste oogst tot nu toe was 3 stuks. Waarschijnlijk is dit te wijten aan verschillende factoren: jonge boom, vroege bloei met weinig bestuivers,… . Maar dit jaar staat de boom vol vruchtbeginsels. Hopelijk houden ze het vol.
Deze boom werd uitgebogen met behulp van gewichten (houtblokjes, zelfs hier bewijzen afgedankte palletten hun nut), misschien heeft dat ook een positieve invloed gehad.
En onze verzameling insectenhotels kan natuurlijk ook hebben bijgedragen aan dit succes.
Hoe deze boom op een goede manier gesnoeid moet worden, daar ben ik nog niet uit.
Momenteel zijn wel een deel van de bladeren opgekruld. Eerst vreesde ik voor de krulziekte, maar bij nadere inspectie gaat het om bladluizen en andere insecten. Dus vertrouwen we op oorwormen, lieveheersbeestjes en andere predatoren om dit wat in te dijken.
Naast de Mirabelle staat de okkernoot, die ik probeer niet te groot te laten worden. Ondanks het meestal afgeraden wordt slaag ik er in deze te snoeien. Wel enkel doen wanneer er nog blad op de boom staat, anders is de kans op bloeden heel groot. Hier zien we vooral een overvloed aan mannelijke katjes, de vrouwelijke bloemen zijn moeilijker te vinden.
Verderop staat de doornloze braam al te pronken met een hele hoop groene knoppen waaruit de bloesems eerstdaags zullen ontluiken en die het hopelijk tot zwarte lekkernijen zullen schoppen.
Ook de rode bessen doen weer hun best!
In de voortuin staan er sinds 2011 twee conference perelaars die ik als leipeer probeer op te kweken. Hier zullen we na de natuurlijke vruchtval misschien nog wat extra moeten uitdunnen daar de bomen nog niet volgroeid zijn.
Nu we hier toch zijn, er werd ook nog een plantvak aangelegd om bij wijze van experiment eens te proberen om pompoenen op het grind te kweken.
Voilà, tot zover deze korte rondleiding. Nu gaan we een plaatsje zoeken voor de daslook en grote wederik die uit Bokrijk zijn meegekomen (Radio2 tuindag)
blijentuin 
Mirabellekes uit eigen hof. Hoe leuk is dat wel niet 🙂
Deze staat ook op ons lijstje om nog te planten. Ik dacht echter gelezen te hebben dat de Mirabelle de Nancy zelfbestuivend is in tegenstelling tot de Metz? In ieder geval, ik ben benieuwd naar de opbrengst!
Ps: ook in de bomen gehangen in Bokrijk? 🙂
Nee , ik blijf liever met beide voeten op de grond 😉
Die peren zijn erg mooi geleid. Hier net hetzelfde ‘probleem’: opkrullende bladeren bij perzik en amandel ten gevolge van (oef) bladluis
Bedankt voor het compliment. De ene boom is wel groeikrachtiger dan de andere. kan te maken hebben met zonlicht of het feit dat de ene dichter bij de regenput staat en dus minder plaats heeft voor z’n wortelgestel.
Morgen toch nog eens de bladeren van de Mirabelle van dichterbij bekijken na de tip van Ludo.
dat wordt een sappig jaar daar bij jou. De krulziekte bij perziken, dit jaar hier met slechts 1 blad aanwezig, is meteen herkenbaar aan de oranje verkleuring van het aangetast en zich met blaren opkrollend blad. Als je pompoenen aanslaan gaat dat een mooi resultaat opleveren, goed idee.
Bedankt voor de tip.
De oprit is het enige deel in de tuin dat enigszins ‘formeel’ is . Ik wou toch wat doen met de grindoppervlakte. Het grind heeft het voordeel dat er minder slakken zitten en dat de warmte wat vastgehouden wordt. .
In de achtergrond zie je het minder formele deel van de voortuin, In de schaduw van 2 Acer campestre ‘Royal Ruby’ (geschonken door de gemeente) en een krulwilg zijn het hier vooral meiklokljes, vrouwenmantel, sedum, geraniums, varens, klimop, vlinderstruiken,… die voor een onderhoudsarm stukje tuin zorgen.
Die pompoenen op het grind vind ik een fijn idee. Dat verdient navolging te onzent, denk ik zo.
Pingback: I love it when a plan comes together… | blijentuin